niedziela, 25 maja 2014

Festiwal zmarnowanych szans


                Jeszcze nigdy nie miałem takiego pecha – złe pomiary światła, nagłe załamania pogody czy szalejący autofocus sprawiają, że niemal każde spotkanie z dziką przyrodą kończy się okrutną porażką. Najbardziej żałuję łosia – nie spodziewam się spotkać go ponownie w tym roku.


Norka Amerykańska


                Zapraszam zatem na „festiwal zmarnowanych szans” – bo tak tylko można nazwać dotychczasowe fotografowanie w Szwecji.




                Ponieważ okolice Sztokholmu są dosyć daleko wysunięte na północ, różnica pomiędzy długością dnia i nocy jest o wiele większa niż w Polsce. W zasadzie typowa „ciemna” noc trwa około godziny, a resztę czasu wypełnia szarówka. Jako człowiek z południa, bardzo mi to przeszkadza - totalnie zaburza to cykl dobowy. A będzie jeszcze jaśniej.



                Pozdrawiam.


Ps. Chciałoby się napisać coś bardziej konkretnego, ale czasu mało. Szkoda.

Ps2. A za zmarnowanego łosia, niech będzie piwo z łosiem ;)

niedziela, 11 maja 2014

Perkozie harce.

Człowiek chciałby coś napisać, ale za granicą - bez żadnych danych źródłowych, pisanie wcale mi nie idzie. Na pisanie "z sufitu" nie ma tutaj warunków. I chociaż przez jakiś czas nie zrobiłem ani jednego zdjęcia, to wciąż pozostaje kilka ujęć z poprzedniej, dosyć krótkiej, wyprawy. Zapraszam zatem do pooglądania jednego z ciekawiej wyglądających ptaków - Perkoza Dwuczubego.







Pozdrawiam.

poniedziałek, 5 maja 2014

Obiektywem po Północy.

Oczywiście chodzi o Północ Europy, a nie o porę nocy ;) Jeszcze trochę zdjęć z Irlandii, i powoli wchodzimy do Szwecji - kraju w którym ptaki ludzi prawie w ogóle się nie boją.

Irlandia:








Szwecja:


Następny odcinek będzie poświęcony niemal w całości na Perkozy.
Pozdrawiam.

Ps. Jeszcze lepszej dziczyzny niż łosina nie jadłem. A goszcząc w Szwecji u wujka - myśliwego, łosiny w każdej postaci nie brak.