Front robót niezliczonych.

Pogoda stała się bardziej łaskawa, owadów rządnych krwi (przeklęte muchy końskie inne podobne) też jakby mniej co daje możliwość pracy w lesie. A jest co robić. Tegoroczne zapasy są zapewnione, ale na następną zimę prawie nie istnieją. Oczywiście dalej spora część lasu jest do przerzedzenia „na dwa lata temu”, dlatego surowca nie brakuje. Brakuje rąk do pracy, chociaż działając zgodnie z zasadą „połowa drzewa u mnie, połowa na eksport w ramach wynagrodzenia za pracę” i ten brak da się w pewien sposób zniwelować (co jest o tyle ważne, że drugą połowę dostaje rodzina).

Droga dojazdowa do gospodarstwa, chodź gminna, mogłaby służyć jako test podwozi czołgowych. I jak trafnym porównaniem mojego stosunku do tej drogi jest… instytucja pańszczyzny. Kiedyś kilka dni w roku chłopi musieli przeznaczać na budowę i remont dróg. I chociaż od tego czasu minęło kilkaset lat, kilka systemów władzy i kilka przesunięć granic, tutaj nie zmienia się nic. Całe szczęście pozostały po remoncie potężna góra tłuczonych dachówek idealnie pasujących do łatania dziur, a pozbywam się ich ogromną radością, bowiem ta góra jest dokładnie na środku obejścia…

Do tego dochodzą tu i ówdzie stare popękane doniczki (dziadek był leśnikiem, a przez pewien czas miał również kilka szklarni, ale nie tutaj na wsi), szkło, złom… dla podania skali podam, że napełnienie na ścisk kosza i jednego worka 110l samymi zniszczonymi doniczkami pozwolił na oczyszczenie około… 25-30 m².

Jednak porządkowanie „pod chmurką” to jedna sprawa. Sprzątanie nie odwiedzanych od wielu lat pomieszczeń można nazwać przygodą samą w sobie, a wszystkie nadające się do użytku sprzęty natychmiast zostają włączone do obsługi rancza.

Tak oto odzyskana została maszynka do mielenia mięsa z godnym podziwu rozwiązaniem: silnik elektryczny jest połączony z maszynką poprzez skrzynię biegów od „komarka” (kto nie kojarzy – motoroweru). Obecnie służy do mielenia suchego chleba dla kur. Po oczyszczeniu i wymianie niektórych elementów do wędlin będzie jak znalazł.

Zastosowanie znalazła również sklepowa maszyna do mielenia ziaren kawy rodem z poprzedniego systemu. Idealnie nadaje się do mielenia kukurydzy, również dla drobiu.

Od dłuższego czasu do pracy został zaprzęgnięty „osioł”: czechosłowacki dwusuwowy diesel TZ. Maszyna kapryśna, powolna, akumulatora nie ładuje i zużywa spore ilości oleju. Ale jest zwrotny i jako jedyny jest w stanie wyciągać urobek z lasu.

A wciąż mówimy o rzeczach, które działają i które znalazły natychmiastowe zastosowanie. Cała lista „znalezisk” jest o wiele, wiele dłuższa. Czasem zastanawiam się, czy znajdę tutaj fragmenty komnaty bursztynowej.

Jakkolwiek ciekawie (albo i nie?) to brzmi, jednak nie napawa mnie to optymizmem. Całe te porządki trwają zdecydowanie dłużej, niż to zakładałem (drugi rok i kto wie ile jeszcze). Dodam, że tak naprawdę zmian na pierwszy rzut oka nie widać. Ale to dlatego, że do tej pory po prostu oczyszczałem pomieszczenia… aby robić selekcję i przenosić „nie-śmieci” z innych pomieszczeń. Brzmi jak syzyfowa praca, ale połowa pomieszczeń jest pusta i czeka na sortowanie drugiej części. Koniec końców śmieci będą wyrzucone, będę wiedział co tak naprawdę na ranczu się znajduje i połowa pomieszczeń, w tym spore magazynowe pomieszczenia będą puste.

A czas ucieka, człowiek robi się coraz bardziej zmęczony… ale tak to już jest. Robimy pewne rzeczy nie dlatego, że są łatwe, ale dlatego, że są trudne. Pozdrawiam.

Ps. O mały włos zapomniałem o bocianie. Pokołował i odleciał na, nie ma co ukrywać, na swoją ostatnią podróż. Dziękujemy gminie Syców, gminie Kobyla Góra, Policji w Sycowie, Straży Pożarnej w Sycowie za to, że „zrobiły” to, co potrafią najlepiej z pieniędzmi podatników. Dobrze wiedzieć, jak wysokiej klasy są to specjaliści.