Festiwal zmarnowanych szans

                Jeszcze nigdy nie miałem takiego pecha – złe pomiary światła, nagłe załamania pogody czy szalejący autofocus sprawiają, że niemal każde spotkanie z dziką przyrodą kończy się okrutną porażką. Najbardziej żałuję łosia – nie spodziewam się spotkać go ponownie w tym roku.

Norka Amerykańska

                Zapraszam zatem na „festiwal zmarnowanych szans” – bo tak tylko można nazwać dotychczasowe fotografowanie w Szwecji.

                Ponieważ okolice Sztokholmu są dosyć daleko wysunięte na północ, różnica pomiędzy długością dnia i nocy jest o wiele większa niż w Polsce. W zasadzie typowa „ciemna” noc trwa około godziny, a resztę czasu wypełnia szarówka. Jako człowiek z południa, bardzo mi to przeszkadza - totalnie zaburza to cykl dobowy. A będzie jeszcze jaśniej.

                Pozdrawiam.

Ps. Chciałoby się napisać coś bardziej konkretnego, ale czasu mało. Szkoda.

Ps2. A za zmarnowanego łosia, niech będzie piwo z łosiem ;)