Fałszywy wąż.

Padalec zwyczajny - Anguis Fragilis Fragilis 

Zacznijmy od oczywistości – padalec, chodź nie ma nóg, jest jaszczurką a nie wężem. U nas objęta ścisłą ochroną gatunkową, bywa często zabijana, ponieważ „węże są złe”. Ogony bardzo łamliwe, to około 55% całkowitej długości. Nie widzę jednak sensu aby prowokować padalca do porzucania go dla zdjęć, na pewno przyda mu się kiedyś do ucieczki. Aktywny nocą lub wieczorem, podczas dnia chowa się pod kamienie, kłody itp. Nie jest szybki, więc i pokarm ma niezbyt ruchliwy: zjada głównie nagie ślimaki, dżdżownice oraz stawonogi. Ciekawe jest to, że padalce są jajożyworodne. Wygląda to tak, że padalce-noworodki rozrywają osłonkę podczas porodu, lub moment po porodzie, a pęcherzyk żółciowy jest już w zaniku. Cały proces rozwoju jako jajo zachodzi w ciele samicy (trzy miesiące). Rodzą od 5-26 sztuk, najczęściej 8-12. Osiągając zdolność rozrodczą po przy czwartym lub piątym roku (samce szybciej), żyją na wolności do trzydziestu lat, a w niewoli do pięćdziesięciu.

Obiekt zdaje się mieć pełny ogon, z charakterystycznym rogowym „kolcem” na końcu. Kolec ten na żywo wygląda zupełnie inaczej niż reszta ogona, wygląda podobnie do głowy. Kolor brązowy, z charakterystyczną ciemną linią wzdłuż grzbietu i po jednej linii na boku. Długość niezmierzona, jednak niemal na pewno jest to osobnik młodociany, poniżej 20cm.

Głowa.

Koniec ogona - czy przypomina wam głowę zostawię waszej interpretacji.

Oraz ujęcie bocznych i  brzusznych łusek.

Dzień wcześniej były trzy padalce obok siebie, niestety pech chciał, że skończył się akumulatorek w aparacie…